بخشی از مطلب
این پروژه توسط ( بامس چلیگر ابرل) در محوطه ی پردیس جدید دانشگاه
لوکزامبورگ با همکاری (کریستین بیبر) و (معماران اسوکیس) ساخته شده است.
ساختمان درنقطه ای دیدنی واقع شده است. زمانی این سایت مربوط به کارخانه ی
فولاد بلوال (Belval) بوده و اکنون مرکز علومité des می باشد.
معمار در مورد این پروژه می گوید که هم تصویری از آینده و هم یک یادآوری
از گذشته دارد. برنامه ریزی این پروژه که برنده ی چند مسابقه ی بین المللی
است، در سال ۲۰۰۷ و ساخت و آن در سال ۲۰۰۹ شروع شده است. مدیر پروژه (
المار هاسلر) در مورد ایده اصلی این ساختمان اینگونه توضیح می دهد که این
مرکز از اشکال سازمان یافته و هسته های مرتبط به هم و پیچیده شکل یافته
است.ساختار افقی و عمودی کشیده با زیربنای کلی دانشگاه که در سال ۲۰۰۳
ساخته شده منطبق می باشد. این ساختمان شامل سالن سخنرانی، اتاق سمینار و
اتاق استادان و همچنین دفاتر اداری و امکانات پذیرایی می باشد.
ساختمان های مجاور که موسسات شخصی هستند به وضوح با قسمت مرکزی مرتبطند و در قسمت جلوی آنها ساختمان کتابخانه قرار دارد.
سازه به دنبال ساخت پلی به گذشته بوده است،برج ۱۸ طبقه، کوره ی فولاد
کارخانه قبلی را تداعی می کند. از طبقه دوم به بالا از بتن پیش تنیده
استفاده شده که احساس شناور بودن را القا می کند. المار هاسلر اینگونه بیان
میکند: « در فضاهای داخلی، بخش های مختلفی داریم که انواع تسهیلات را
فراهم می کنند، سازه ی چند منظوره اجازه ی قابل انطباق بودن با شکل زمین را
می دهد. اتاق های آموزش و اتاق اساتید به شکل یک شبکه منظم می باشند که به
طور مستقیم منطبق با فضاهای بیرونی هستند. سالن ها، مکان هایی را برای
ملاقات و گفتگو فراهم می کنند.
دسترسی به طبقات بالا از طریق پله ها میسر است که مقدار زیادی از نور طبیعی
را به بخش هایی که در نما نیستند می رساند. این ساختمان دارای باغ شخصی در
طبقه چهارم بلوک افقی می باشد.
بامس چلیگر ابرل نمای دوپوسته را انتخاب کرد. لایه های داخلی به شکل یک
مانع اقلیمی عمل می کنند. لایه ی بیرونی با یک سازه ی لانه زنبوری فولادی
که قادر است میزان دید و مقدار نور را تنظیم کند پوشانده شده است.
این ساختمان یک مثال خوب از فضای مطلوب آموزشی است. تجربیات و نظرات خودتان را در این باره با طراگاه در میان بگذارید.
