تحقیق بررسی تاثیر مدیریت سود بر رابطه جریان های نقدی آزاد و ارزش سهامداران در شرکت های پذیرفته شده در بورس
بخشی از مطلب
ایجاد ارزش و افزایش ثروت سهامداران در بلند مدت از جمله مهم ترین اهداف
شرکت ها به شمار می رود و افزایش ثروت تنها در نتیجه عملکرد مطلوب حاصل
خواهد شد. برای ارزیابی عملکرد واحد های تجاری تاکنون معیارهای مختلفی
ارائه شده است که یکی از جدیدترین این معیارها، جریان های نقدی آزاد می
باشد. این معیار اولین بار توسط جنسن در سال 1986 مطرح شد.
از نظر وی جریان نقدی آزاد واحد تجاری، باقیمانده جریان های نقدی پس از کسر
وجوه لازم برای پروژه هایی است که خالص ارزش فعلی آن ها مثبت
ارزیابی می شود. این پروژه ها، طرح های سرمایه گذاری بلند مدتی هستند که
ارزش فعلی جریان های نقدی ورودی مورد انتظار بیش از ارزش فعلی جریان های
نقدی خروجی است(جنسن ، 1986).
مفهوم جریان نقدی آزاد مثبت نشان می دهد که واحد تجاری پس از پرداخت هزینه
ها و سرمایه گذاری ها ، دارای وجوه نقد مازاد است. در مقابل
برخی از شرکت ها ممکن است که با جریان نقد آزاد منفی مواجه شوند. جریان
نقد آزاد منفی همیشه بد و نامطلوب نیست بلکه علل منفی شدن آن مهم است و
باید مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. اگر جریان نقد آزاد منفی ناشی از
سرمایه گذاری شرکت در فرصت های سودآور موجود باشد، این نوع منفی شدن مقطعی
است و به دوره های کوتاه مدت سرمایه گذاری مربوط می شود، امری که در بسیاری
از شرکت های نوپا طبیعی است. درصورتی که سرمایه گذاری های انجام شده بازده
بالایی را در پی داشته باشد، راهبرد مزبور توان کسب نتیجه مطلوب در
بلندمدت را دارد(یودیانتی ، 2008; مرادزاده و دیگران، 1388).
سایر معیارهای اندازه گیری و ارزیابی عملکرد از قبیل سود، سود هرسهم و
تقسیم سود شاخص های اندازه گیری کاملی نیستند در صورتی که جریان های نقدی
آزاد به دلیل ارتباطی که با تغییرات ایجاد شده در ثروت سهامداران دارد،
معیار مناسب تری برای ارزیابی عملکرد شرکت می باشد. جریان های نقدی آزاد
نشانه ای از توانایی شرکت در بازپرداخت بدهی ها، پرداخت سود سهام، فروش و
خرید مجدد سهام، تسهیل و تسریع رشد شرکت است که همه آن ها از نظر سرمایه
گذاران مهم هستند. این موارد از جمله دلایلی است که سبب می شود بسیاری از
سرمایه گذاران افزایش جریان های نقدی آزاد را به عنوان مقیاسی از ارزش
بدانند(مهام و دیگران، 1387).
از نظر سهامداران واحد تجاری، جریان های نقد آزاد می تواند به عنوان معیاری
به منظور ایجاد ارزش برای آنان تلقی شود. زیرا واحدهای تجاری که جریان های
نقد آزاد مثبت بالایی داشته باشند، انتظار می رود که با سرمایه گذاری وجوه
مذکور در طرح های سرمایه گذاری جدید بتوانند برای سهامداران خود ایجاد
ارزش نمایند. بنابراین هدف از این تحقیق، بررسی وجود و یا عدم وجود رابطه
میان جریان های نقدی آزاد و ارزش ایجاد شده برای سهامداران است.
از دیدگاه اقتصادی با فرض منطقی بودن رفتار افراد، فرض بر این است که همه
در وهله اول به دنبال حداکثر کردن منافع خویش هستند. مدیران نیز از این
قاعده مستثنی نمی باشند. با در نظر گرفتن نظریه تضاد منافع میان مدیران و
مالکان ، مدیران واحد های تجاری از انگیزه لازم برای دستکاری سود به منظور
حداکثر کردن منافع خود برخوردار می باشند. عمل دستکاری در سود، روش عادی و
معمولی در بین شرکت ها است که از مشکلات نمایندگی نشات می گیرد به خصوص
زمانی که جریان های نقدی آزاد بالا و فرصت های سرمایه گذاری پایین باشد.
فعالیت های مدیران ممکن است در جهت تامین منافع خود و ضرر سهامداران باشد و
منجر به هزینه ها و مخارجی گردد که باعث کاهش ثروت سهامداران شود. مدیران
ممکن است فرایند های حسابداری را برای افزایش سود منتشرشده و به منظور
پنهان کردن اثرات منفی پروژه ها به کار گیرند. مدیران این شرکت ها به شکل
فرصت طلبانه ای به منظور اهداف شخصی عمل می کنند و قصد دارند تا با سرمایه
گذاری در پروژه های زیان ده و فاقد بازده و عدم افشای مناسب در رابطه با
وجوه نقد سرمایه گذاری شده به منظور جلوگیری از تجزیه و تحلیل محدودیت های
پروژه توسط سرمایه گذاران بر مشکلات نمایندگی بیفزایند (جنسن ، 1986; جاگی
و گول ، 2000 ; چانگ و دیگران ،2005 ; مهرانی و باقری ، 1388).و....
